Roots in de Herfst Festival (Rootstown) De Klinker Aarschot (24-11-2018) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Rootstown info band: J Aubertin (F) - Screamin' Rebel Angels (US) - Reservoir Dogs Band (B/NL) © Rootsville 2018 |
---|
De prachtige paletten van herfstkleuren hebben zich van alle bomen meester gemaakt en verandert het landschap in een harmonie van geel, rood en goud. Ook op muzikaal gebied brengen de koude seizoenen als herfst en winter de nodige warmte en sfeer door de events van outdoor naar indoor te verplaatsen. Eentje daarvan is deze "Roots in de Herfst" van rootsrocker Kurt De Bont van het agentschap "Rootstown". Het intrigerende aan zulk een rootsfest is dat er altijd wel een aangename verrassing om de hoek komt kijken en dus trok ik met de nodige nieuwsgierigheid naar "De Klinker" te Aarschot. Geen al teveel Muddy Roots toestanden vanavond maar een wel uitgebalanceerde affiche.
Met drie namen op de affiche weet Kurt er toch de nodige diversiteit in de avond te zullen brengen en opent hier met een singer-songwriter uit "La Douce France". Vanuit Frankrijk is deze J. Aubertin afgereisd met in zijn koffer zijn debuut EP "Bringers of the Light". Geen hyper enerverende toestanden maar een in alle intimiteit gebrachte set die wordt beheerst door zijn soms wel zeer melancholische nummers.
Met enkel in het gezelschap zijn donkere stem en een akoestische gitaar doet hij mij soms terugdenken aan namen als Van Zandt en een Cash. Nummers als "Your Silence" en "No Fear At All" herbergen allen een sfeer van pijn, spijt, liefde en hoop. Openen doet hij hier met "Brand New Feeling" uit zijn recent verschenen debuut EP "Bringers of the Light". Ook na "Untitled Ballad #1", misschien we opgedragen aan zijn aanwezige vriendin, laat deze J. Aubertin hier horen dat hij uit het juiste hout gesneden is. Een warme en duidelijke stemintonatie en het juist beroeren van de akoestsiche six-strings doen me bij mij hem ook terugdenken aan de era van Yusuf Islam toen deze nog door het leven ging als doodgewoon, Cat Stevens. De pure ontlading van diens "Lady Darbanville" vind ik ook terug hier in de nummers van J. Aubertin.
Een talent dat hoegenaamd geen covers hoeft te spelen en hier met een ganse set originals komt aandraven waarbij alle aanwezigen met ongenoemd respect staan naar te luisteren. Met nummers als "Your Skies" en "Whispers in the Wind" voelen we het , deze J. Aubertin staat er. Een tros bloemen van een fan en de aanporring van MC Kurt maken dat we nog twee bissers te goed hebben. Cash?, gene Cash maar gewoonweg eigen nummers horen we uit de zaal en dat strekt hem enkel tot eer. Als allerlaatste brengt hij dan toch één enkele cover, en met "I'm Leaving You This Lonesome Song" van "The Carter Family" zouden we haast aan het dansen slaan. Topper!
Next on the bill, iets totaal anders. Deze "Screaming Rebel Angels" zag ik vorig jaar al aan het werk en brengen ons terug naar de era's van de 50-ties met stomende rock 'n roll en rockabilly. Deze 'Screamin' Rebel Angels' bestaan in eertse instantie uit de dynamische soul shouting Laura Palmer aka Laura 'Rebel' Angel. Door omstandigheden konden haar vaste begeleiders Brian Hack en Phill Lentz er niet bij zijn en deed ze voor haar "tour" beroep op muzikanten van deze kant van de oceaan. Good ol' vintage music is comin' up!
Met Lavern Baker "Bumble Bee" kiest Laura hier resoluut voor een sterke dosis rockabilly. Zelfs op Little Richard zijn "Ooh My Soul" verdwijnt de soulvolle rock 'n roll in een uptempo rockabilly deuntje. We zitten hier wel in Aarschot, stad van het roze konijntje, maar toch zou wat minder speed het luisteren aangenamer maken. Toen ik Laura vorig jaar aan het werk zag met haar eigen band was er een betere balans tussen de retro sound en rockabilly. Met Bobby Marchan's "There is Something On Your Mind" nemen deze "Sreaming Rebel Angels" dan wel wat gas terug maar missen we dan weer de sax van een Jay McNeeley of de soul van een Etta James.
We moeten de les dan maar volledig uitzitten al brengt Ritchie Valens zijn "Come On Let's Go" uit 1958 al wat meer retro gevoel. Ik begin een prospectie gesprek met Bruno van Gevarenwinkel die nog voor de echte sneeuw begint te vallen als een echte woudhakker van zijn berg was afgekomen om zo proberen de laatste gaatjes te vullen voor de affiche met het "Kieken". Zijn melding om morgen in Keulen "Larkin Poe' te gaan aanschouwen is gewoonweg Bad to the Bone...
Afsluiter vanavond is een BENE alliantie die luistert naar de naam "Reservoir Dogs Band". Met "Cult" hoog in het vaandel brengen deze "Reservoir Dogs Band" de muziek uit de Quentin Tarantino films weer terug tot leven, en hoef je ook niet lang te zoeken waar de naam van de band vandaan komt. Nummers als "Little Green Bag", "Son of A Preacherman", "Misirlou" en niet in het minst "Bang Bang" zullen hier vanavond de shivers doorheen de Klinker laten zinderen. Bill aka Mr.Pink, Vincent Vega aka Mr.Blonde, Aldo Raine aka Mr.Orange, Mr. Nice Guy Eddy aka Mr.White, Stuntman Mike aka Mr.Brown, Mr.Wallace aka Mr.Black, O'Ren Ishii aka Miss Blue zijn verantwoordelijk hier voor de herbeleving van onder meer "Reservoir Dogs" uit 1992.
Uiteraard moet je ook mee zijn met de films en cult van Quentin Tarantino anders gaat deze prachtige show zo aan je voorbij. Een band met een attitude die films als "Reservoir Dogs", "Pulp Fiction" en Kill Bill" hier zowel muzikaal als een beetje visueel terug tot leven weten te wekken. Enig jeugd sentiment dan ook voor sommigen onder ons alhoewel dt zo goed als alle nummers wel in bij de muzikale aanwezigen in het kopke zitten.
Met nummers als "Son of A Preacherman", "Stuck in the Middle" en zelfs het Japanese "Urami Buschi" wordt ons filmisch geheugen meteen opgefrist. Sterke act dat deze "Reservoir Dogs Band" hier komen neer te zetten waarbij ieder lid wel zijn duit in het zakje doet al gaat bij de meesten wel de aandacht uit naar "Miss Blue" en dan mag ook de filmquote uit de "Titty Twister" van "From Dusk Till Dawn" niet ontbreken, we got black pussy, white pussy, yellow pussy, all kind of pussies tonight....
Prachtige bewerkingen ook van The Coasters hun Rhythm 'n Blues hit "Down to Mexico", een indrukwekkende drumsolo op Sandy Nelson's "Drums a Go Go", de nederpop hit met "Little Green Bag" en het beklijvende "Bang Bang". Een all-in show van deze 'Reservoir Dogs Band" die ons meesterlijk wisten terug te brengen naar de tijd toen deze cultfilms nog iets magisch hadden, met ook een sluitend eerbetoon aan de "kakkerlakken". Een ganse beleving met indringende surf, een beklijvende Mariachi trompet en de ganse reutemeteut, yep incluis Miss Blue!
We moeten het eerlijk bekennen deze "Roots in de Herfst 2018" was een wel uitgebalanceerd geheel met een rustig en intiem begin met een uitstekende J Aubertin (F), een aanstekelijke vintage sound met de Amerikaanse Screamin' Rebel Angels en een heerlijke flashback naar onze jeugd met de muziek uit enkele belangrijke cultfilms met de Reservoir Dogs Band, heerlijk toch om zo een avondje door te brengen. Keep up the good work Kurt! Allee Bruno, Nico en Vic nog een efforke voor het laatste vat...de laatste dans die krijg je dan van Miss Blue, sweet dreams V.;-)